Wyciszenie
Praca offline, w ciszy, bez gier i internetu i wszelkich dodatkowych bodźców pozwala dziecku odpocząć i skupić się na nauce.
- Lepsza koncentracja
- Spokojny czas offline
- Myślenie koncepcyjne
Nauczymy Twoje dziecko praktycznie wykorzystać wiedzę szkolną, do stworzenia w 100% prawdziwych firm inspirowanych przyrodą i aplikacji napędzanych najnowszą technologią.
Wybieram zajęcia, które dają efektyŻadne dziecko, po kursie programowania w świecie gier Minecraft, Roblox, nie będzie w stanie stworzyć prawdziwej aplikacji podobnej do tej, jaką z dziećmi wspólnie wykonujemy na zajęciach KidsPRO.
Granie i programowanie, to dwie całkowicie różne aktywności - chociaż pokazywane jako dające te same efekty.
Wbrew powszechnej opinii programowanie jest dużo starsze niż komputery, podobnie jak przedsiębiorczość.
Każdego dnia, wraz ze wschodem słońca Twoje dziecko wciela się w przedsiębiorcę i próbuje wykonać zadania, których wcześniej nie potrafiło.
Następnie próbuje te czynności uporządkować, zebrać w powtarzalny program, który pozwoli mu te zadania wykonać lepiej niż ostatnio.
Te wszystkie, wydawałoby się niepozorne zabawy, jak układanie klocków, czy ich sortowanie, rozwija wyobraźnie, myślenie abstrakcyjne uczy algorytmów, niezmiennych i stałych praw fizyki, matematyki itp.
Dzięki stałej i niezmiennej, spójnej rzeczywistości Twoje dziecko ma pewność, że tak samo działa grawitacja na klocki, jak na wielki blok.
Najwięcej przedsiębiorczości i programowania uczy się od Ciebie rodzicu, gdy pokazujesz mu jak ułożyć rzeczy w pokoju, czy kuchni, albo jak organizujesz obiad, wymagający zaopatrzenia, koordynacji i konkretnego czasu (bo jak się nie wyrobisz to mogą wybuchnąć zamieszki 🙂).
Przedsiębiorca musi znać swoje mocne i słabsze strony, musi mieć też zespół, który zniweluje jego braki i wzmocni jego talenty - rodzice i rodzeństwo jest pierwszym takim zespołem.
Jednak by zrealizować wielkie dzieła, móc się wypróbować i zdobyć chwałę🙂, zespół to za mało, bo potrzeba całej ligi, połączonej zgodnie (bez szkodliwej konkurencji) wspólnym celem.
Tak jak Robert Kubica, który w sklepie, czy na ulicy, może niczym się nie wyróżniać, gdy zasiądzie do odpowiedniego samochodu, na odpowiednim torze, w odpowiednim czasie, uwolni swój talent i zabłyśnie.
Jednak nie będzie to możliwe, bez jego zespołu, bez inżynierów, konstruktorów dróg, architektów, chemików, fizyków i tysiąca innych osób.
Na końcu, na podium widać tylko Roberta, ale stoi zanim cały zespół, a najbardziej rodzice Mama i Tata, dzięki którym może zadziwiać świat swoimi umiejętnościami.
Przedsiębiorca to osoba, która odkrywa nowe, łączy to co niepołączone. Fizyk, chemik, polonista, muzyk, to wszystko przedsiębiorcy, gdy po raz pierwszy wykonują jakieś doświadczenie, czy tworzą utwór.
Gdy już odkryją poszukiwane prawa rzeczywistości, porządek i nauczą się je w zgodzie łączyć, wtedy zakładają kapelusz programisty.
Odkrywają porządek, łączą w grupy (tworząc funkcje), zapisują kolejność, testują i na końcu udostępniają recepturę na owoce swojej pracy. Tak jak program na naleśniki, zwany potocznie przepisem na naleśniki .
Tak jak funkcja w matematyce, czy biologii albo reakcja w chemii, przekształca dane wejściowe, na produkty. Tak przepis na naleśniki łączy w odpowiednich proporcjach mleko, wodę i mąkę, a następnie podgrzewa określony czas na patelni.
Sama patelnia też jest wynikiem innego programu, stworzonego przez innego przedsiębiorcę i tak w nieskończoność🙂.
Praca offline, w ciszy, bez gier i internetu i wszelkich dodatkowych bodźców pozwala dziecku odpocząć i skupić się na nauce.
Świat wirtualny jest pełny ograniczeń, schematów. Często łamie zasady, zmuszając gracza do wykonywania zadań, które w rzeczywistośći są szkodliwe, a nawet złe.
Zamiast konkurencji, hejtu, proponujemy łączenie talentów i pasji, w jednym celu. Dzięki temu możemy kreatywnie tworzyć, zamiast niszczyć konkurentów.
Na naszych zajęciach przekazujemy 100% wiedzy (nie 40%, 70%, czy 90%), bo naszym celem jest uwolnienie całego potencjału naszych uczniów.
Lat doświadczenia
programisty i lidera technicznego
linii kodu
w C#, C++, Java, (i wielu innych)
różnych projektów
dla polskich i międzynarodowych firm
profesjonalna wiedza
od pierwszej sekundy zajęć
Co odróżnia ludzi wybitnych od całej reszty? Praktyka. Konkretnie w wymiarze około 10 tys. godzin!
Jeśli chcesz posłuchać więcej o wiedzy i idei jaka stoi za zajęciami i jakie moce zyska Twoje dziecko, to zaparz sobie kawę☕🥛 i obejrzyj🎥 naszą rozmowę z Anią z kanału Radosny Kwadrat.
Pierwszy rok zajęć polega na nauce czytania rzeczywistości, świata przyrody, biologii, geografii, j. polskiego, a nawet historii - programista i przedsiębiorca XXI w koniecznie musi płynnie poruszać się w czasie i przestrzeni:)
Pierwsze dwa miesiące zajęć są bez komputerów, z ciekawymi i nieoczywistymi ćwiczeniami:), gdzie mamy czas się wyciszyć, zatrzymać, by odkryć działanie tworzonej przez nas firmy.
Następnie odbijamy rzeczywistość naszej firmy w kodzie aplikacji - tu zaczyna się "Trudne! Ale fajne!", jak to powiedziała jedna z uczennic:)
W czasie przerwy organizujemy (nieobowiązkowe) letnie półkolonie/obozy, gdzie integrujemy się z całą pierwszą ligą:).
Celem półkolonii jest spędzenie czasu razem, poznanie innych zespołów. Wartością są dzieci, a nie wyjątkowość miejsca, czy atrakcje.
Wyjątkowość i niepowtarzalność to właśnie nasi uczniowie:)
Na drugim roku kontynuujemy odkrywanie rzeczywistości oraz dalej odbijamy ją w kodzie naszych aplikacji.
Tym razem przechodzimy od tego co widoczne (UX/UI) do tego co skryte przed okiem zwykłego śmiertelnika;).
To teraz obdbijamy procesy naszej firmy w niewidzialnych głębinach oceanu naszej aplikacji:). Od tej wyprawy zależy, czy bohater Adama Mickiewicza będzie mógł bezpiecznie "wypłynąć na suchego przestwór ocenu":)
W czasie przerwy organizujemy (nieobowiązkowe) letnie półkolonie/obozy, gdzie integrujemy się z całą pierwszą ligą:).
Celem półkolonii jest spędzenie czasu razem, poznanie innych zespołów. Wartością są dzieci, a nie wyjątkowość miejsca, czy atrakcje.
Wyjątkowość i niepowtarzalność to właśnie nasi uczniowie:)
Tutaj poprzeczkę podnosimy jeszcze wyżej:), ponieważ próbujemy uniknąć błędu, który kosztował NASA 327 mln $. Błąd polegał na użyciu różnych jednostek odległości (mile, i km) w projekcie, który doprowadził do rozbicia sondy.
Wspólnie z całą ligą w różnych miejscach budujemy różne elementy naszej aplikacji, by na końcu zgodnie połączyć je w całość.
Odkrywamy potęgę wspólnego języka rzeczywistości, która jest stała i niezmienna w każdym miejscu, nawet w innej dzielnicy, mieście, czy kraju.
A to wszystko dopiero początek:), bo na dalsze lata mamy koncepceje zajęć z profesjonalnego użycia sztucznej inteligencji, elektroniki, robotyki, itp :)
Nim przejdziemy do tworzenia kodu aplikacji, musimy zrozumieć jak działa firma przez nas tworzona.
Zanim rozpoczniemy tworzenie kodu dla restauracji, odkrywamy jak działa restauracja.
Następnie używamy j. polskiego, aby zapisać i ułożyć dialogi pomiędzy klientem a kelnerem.
Ponownie używając wiedzy z j. polskiego, zapisanych dialogów wyciągamy esencję komunikacji.
Czas przejść ze świata j. polskiego do świata plastyki i namalować nasze dialogi na kartce.
Gdy namalowaliśmy szkice ekranów, możemy je przetłumaczyć na język opisu interfejsów.
Później nurkujemy w kod:) i tworzymy różne aplikacje i sprawdzamy, czy działają.
Na koniec wdrażamy na produkcje i rodzice mogą zamówić pyszną kawę w naszej restauracji KidsPRO Cafe:)
Masz pytania? Sprawdź poniższe odpowiedzi lub zadzwoń: 22 102 17 59
Niestety lekcja informatyki w szkole jest trochę zapychaczem - uczy się na niej painta, worda, czasem scratcha, ale zdobyta wiedza i umiejętności, są mało przydatne.
Potęga informatyki tkwi w tym, że uczy obserwować rzeczywistość i wyciągać z niej wnioski. Jest spoiwem fizyki, chemii, j. polskiego, geografii, a nawet historii, czy nauk społecznych.
Nie nauczymy się informatyki w Minecraft, Scratch, Roblox, Wordzie, Paincie, bo żeby odkryć świat informatyki, trzeba wyjść do świata rzeczywistego.
Niestety współczesny system szkolny uczy dzieci w rozłącznych bańkach przedmiotów, dlatego zajęcia KidsPRO są doskonałym spoiwem dla wiedzy szkolnej, ponieważ pokazują jak przy budowie firmy i aplikacji przydaje się wiedza z różnych, często mało szanowanych przedmiotów.
Dzisiaj nie ma problemu z dostępem do informacji, do wiedzy, problem jest z połączeniem tej wiedzy w spójną całość, spójny opis rzeczywistości.
Można nauczyć się pisać kod, ale to nic nie da. Gdy sami spróbujemy coś stworzyć to powstanie mnóstwo pytań, na których kurs w internecie, czy tym bardziej w grach, nie odpowie. Nie będziemy wiedzieli jak ułożyć projekt, dlaczego to jest tak, a nie inaczej.
Tak podana wiedza jest szczątkowa i praktycznie nie da się uzupełnić tych braków mając dostęp do internetu, A.I., czy wiedzy szkolnej.
Mamy dziesiątki książek, szkoleń na YT, płatnych specjalistycznych kursów, uczących konkretnego języka jak np: HTML, Python, JavaScript, C#, Java, ale trudno znaleźć spójność, ponieważ wiele rzeczy prawdziwych w jednym miejscu jest sprzeczne z drugim.
Nasze zajęcia są właśnie wypełnieniem tych luk, uporządkowaniem i poukładaniem w całość wiedzy szkolnej i zbudowanie spójnego opisu rzeczywistości.
Dokładnie krok po kroku pokazujemy jak i dlaczego tak powstaje firma i aplikacja, że to wszystko nie jest losowe, przypadkowe, ale jest konsekwencją odkryć, że właśnie tak to trzeba zrobić, bo takie rozwiązanie jest najlepsze.
Ponieważ kreatywność to znajomość praw rzeczywistości poznanych na biologii, chemii, fizyce, j. polskim i zgodne ich łączenie w celu stworzenia, "czegoś z niczego".
W grze, całą wiedzę z trudem zdobywaną w szkole, musimy schować do szuflady i zacząć działać zgodnie z zasadami gry. Zasady gry często są sprzeczne z zasadami rzeczywistości np: można budować "kreatywne" domy w Minecraft, które są całkowicie sprzeczne z prawami grawitacji.
Dziecko po wielu godzinach spędzonych w świecie gry przestaje rozumieć rzeczywistość, a dodatkowo staje się ona coraz bardziej "trudna", bo zupełnie inaczej wykonuje się tricki na deskorolce w rzeczywistości, a inaczej w grze.
Ponieważ wchodząc do świata gry musimy odłożyć naszą wiedzę, zasady, wszystko czego się nauczyliśmy w szkole. W grze obowiązują całkowicie inne prawa, zasady, można np: skakać z wysoka, budować konstrukcje sprzeczne z prawami grawitacji itp.
A programowanie to sztuka odkrywania praw natury i odbijania ich w kodzie. Programista musi rozumieć otaczającą rzeczywistość i tworzyć kod spójny z jej zasadami.
Wspólna rzeczywistość ułatwia też
komunikacje w zespole, ponieważ każdy może samemu badać rzeczywistość, bo ma ją na wyciągnięcie ręki.
W świecie gry nie jest tak prosto, trzeba się spytać autora albo zgadywać co miał na myśli.
Minecraft, bazuje na dostarczaniu nieskończonej ilości (prostych) zadań do wykonania. Sprawia, że jest "nienudno", cały czas da się coś robić, a każde wykonanie zadania, w kolorowym i szalonym świecie gry, powoduje wydzielenie się dopaminy, hormonu nagrody.
Materiał obrazujący zjawisko można znaleźć pod adresem (ARTE.TV). W materiale omawiana jest gra Candy Crush, ale mechanizm prowadzący do uzależnienia jest dokładnie taki sam jak w Minecraft i bazuje na teorii Gestalt
Raport o wpływie gier przygotował serwis Clutch i według tego raportu na pierwszym miejscu uzależniających gier jest właśnie Minecraft.
Więcej można znaleźć w artykule w gazecie Komputer świat.
Zajęcia prowadzimy w Warszawie i okolicach, ale prowadzimy też zajęcia dojazdowe w dowolnym mieście - jeśli będą chętni.
Obecnie zajęcia prowadzimy dla dzieci 11+, ale na zajęciach mamy też 10 latków.
Na pierwszym roku duża cześć zajęć odbywa się offline, bez komputerów. Dalsze zajęcia są dostosowane tempem, trudnością oraz ilością materiału do młodego odbiorcy.
Ponieważ tylko tak dzieci mogą się uczyć, tylko dzięki zanurzeniu w tą samą rzeczywistość mogą ją poznawać, odkrywać różne perspektywy i uczyć się zgodnego rozwiązywania konfliktów - bo zawsze szukamy tego co jest bliższe rzeczywistości, a nie tego co ktoś uważa.
Praca we wspólnej rzeczywistości ułatwia komunikacje oraz rozumienie o czym są zajęcia.
Wspólna rzeczywistość inspiruje do wyrażania swoich obserwacji. Także pozwala odkryć, że nawet nauczyciel musi się podporządkować rzeczywistości:) i gdy się przejęzyczy i powie "czerwony kubek" to uczeń musi ten błąd, halucynacje, niezgodność z rzeczywistością skorygować i wskazać, że kubek jest różowy.
Wyrabia to nawyk poprawiania błędów i trzymania spójności z rzeczywistością, co jest ważne w matematyce, języku polskim, ale tak samo w programowaniu, inżynierii, czy firmie.
Proszę powiedzieć, którą ręką została napisana litera "l", czy użyty był caps lock, czy wciśnięto klawisz fizyczny palcem, a może długopisem, a może skorzystano z klawiatury ekranowej? Cyfryzacja powoduje bezpowrotną stratę danych, których nie da się odtworzyć. Każdy z nas jest redukowany do kilkunastu klawiszy i kilku ruchów myszą.
Bez kontaktu z tą samą rzeczywistością nie da się na bazie tekstu stwierdzić, jakiego koloru obuwie nosi nauczyciel albo jaka była pogoda - a wbrew pozorom są to istotne elementy ważne by były takie same dla wszystkich uczestników.
Erica Evansa w książce "Domain Driven Design", wskazuje, że najważniejsze jest żebyśmy wszyscy nauczyli się mówić jednym językiem, a tym wspólnym językiem jest właśnie rzeczywistość i jej prawa.
W świecie cyfrowym bardzo trudno odtworzyć kontekst i jednoznacznie się porozumieć, znaleźć wspólny język. Szczególnie dzieci, które dopiero poznają świat. Dlatego konieczna jest wspólna rzeczywistość, wspólna interakcja w grupie, nauka słuchania i patrzenia na różne perspektywy.
Na zajęciach wykonujemy różne aktywności, ćwiczenia, zgadywanki, odgrywamy sztuki teatralne, malujemy interfejs użytkownika. Na zajęciach jest dużo interaktywnych i nieoczywistych materiałów.
Każde zajecia to mała wyprawa, która zaczyna się i kończy małym sukcesem, by dzieci miały satysfakcję, że udało im się wykonać zadanie.
Gry zamykają w niewidzialną bańkę empiryzmu, świata w którym nic nie wiemy, a wszystko "jak w ciuciubabce" po omacku zgadujemy. Nasza wiedza o świecie jest nieprzydatna, musimy ją odłożyć, bo mechanika gry jest inna... inaczej buduje się dom w Minecraft, czy Roblox, a inaczej w rzeczywistości.
W grze obowiązują schematy i odmienne zasady. Problem można rozwiązać tylko w konkretny sposób. Np: gdy skończą sie fundusze to możemy, kogoś napaść, albo obniżyć jakość, albo wczytać grę na wcześniejszym etapie... możemy zrobić tylko to co przewidział autor schematu gry.
W rzeczywistości mamy nieograniczone możliwości. Gdy skończą się nam fundusze, możemy poczekać, możemy poszukać inwestora, możemy zmniejszyć zakres prac, zachowując jakość. Można powiedzieć, że mammy wiele możliwości.
Gdy w jednym miejscu zgubiliśmy się, możemy poszukać rozwiazania w innej dziedzinie. Gdy na chemii nie znajdziemy odpowiedzi, to sprawdźmy w fizyce, a może na j. polskimg , bo rzeczywistość jest spójna. Pracując w rzeczywistości zdobyta wiedza pozostanie z nami na stałe i będzie przydatna w całym życiu.
Ponieważ gry są odłączone od rzeczywistości i mają odmienne zasady jak np: możliwość skakania z wysoka, wczytywanie "saveów" po zginięciu, to wyrabiają skłonność to ryzykownych zachowań... spróbuję i zobaczę co się stanie.
Gry też opierają się na prostej mechanice, gdzie rozwiązujemy problemy lokalnie i nie myślimy o ich konsekwencjach w dalszej perspektywie, wszystko sie dzieje ewolucyjnie. Gra jest tak skonstruowana, że zawsze da się ją przejść.
W rzeczywistości błędy popełnione wcześniej wpływają na całą przyszłość. Dokładnie tak samo jest w programowaniu, firmie i życiu jeśli popełnimy błąd (czyli nie będziemy zgodni z rzeczywistością) w trakcie fazy projektowania, to będzie on miał wpływ na dalsze etapy.
Dziecko dostaje ciszę i spokój, tak niezbędną i konieczną do myślenia analitycznego. Może też odpocząć, odetchnąć od bodźców zewnętrznych, zwolnić, posłuchać, popatrzeć.
W grze dziecko działa mechanicznie, reakcyjnie, cały czas na najwyższych obrotach, zgodnie z mechaniką gry. Celem gry jest zawsze rozrywka i przyjemność, wciagnięcie gracza na długie godziny.
Gra męczy umysł, przebodźcowuje, tymczasem ciało chce biegać, bo ma energię. Powoduje to w młodym człowieku trudne do opanowania rozdarcie - tak jak nam się czasem zdarza wypić za dużo kawy:).
Mamy bardzo ograniczoną ilość miejsc, dlatego nie czekaj, już dzisiaj zarezerwuj miejsce Twojego dziecka w pierwszej lidze programistów (zawsze możesz w dowolnym momencie zrezygnować). Już nie możemy się doczekać, aż Twoje dziecko dołączy do naszego zespołu i razem z nami rozwinie skrzydła🙂.
Wybieram zajęcia, które dają efekty
PS. Zapisując dziecko na zajęcia KidsPro, masz pewność, że od pierwszej sekundy będzie ono tworzyć w 100% prawdziwą firmę i aplikacje do jej obsługi, jak najlepsi programiści na świecie.